گذر نوجوانی امیرحسین ابراهیمی در مسجد

نمازگزاران با طنین صدای اذان او وارد صفوف نماز می‌شوند. امیرحسین ابراهیمی شانزده‌ساله و دانش‌آموز کلاس دهم، ساکن محله احمدآباد است؛ یکی از نوجوانان فعال مسجدی که از پنج‌سالگی قرائت قرآن را شروع کرده و حالا چندسالی است که در مسجدالنبی (ص) محله مکبری هم می‌کند.

مطلب مرتبط همه چیز از مسجد «توکلی» شروع شد

- از چه زمانی قرائت قرآن را شروع کردی؟
از وقتی یادم می‌آید یعنی پنج‌سالگی همراه پدر در جلسات قرآن خانوادگی و مسجد محله شرکت می‌کردم. آن‌قدر صدای قاریان را دوست داشتم که از همان زمان صحیح و روان‌خوانی را شروع کردم. پدر و مادرم در این مسیر همیشه مشوقم بودند، اما دو‌سالی می‌شود که زیر‌نظر استاد حسین آمنا قرائت را تمرین می‌کنم و با روش‌های مختلف آن آشنا می‌شوم.

- قرائت کدام استاد را بیشتر دوست داری؟
استاد مصطفی اسماعیل الگوی من است که از استادان بنام جهان در زمینه قرائت هستند و صدایی بسیار دل‌نشین دارند.

- تا‌کنون در مسابقات قرائت هم حضور داشته‌ای؟
در مسابقات قرآنی بین مدارس شرکت کرده‌ام و منتظر نتایج آن هستم. اما می‌خواهم با آمادگی بیشتری در مسابقات دانش‌آموزی حرم مطهر شرکت کنم. امیدوارم به لطف خدا و با تلاش و اراده بتوانم جزو قاریان برتر کشور شوم و در مسابقات بین‌المللی افتخار کسب کنم. هدف دیگرم، حضور در برنامه «محفل قرآن» صد‌او‌سیماست.

- چه شد که سراغ مکبری رفتی؟
هشت‌سال پیش به رباط خاکستری در مسیر جاده قدیم نیشابور رفته بودیم که دیدم آقای جوانی با تعدادی نوجوان هم‌سن‌و‌سال خودم نحوه خواندن اذان و مکبری را تمرین می‌کند. من هم مشتاق شدم و مکبری را آنجا یاد گرفتم. از همان زمان در مسجد محله مکبر هستم.

- از دوران مکبری خاطره‌ای هم داری؟
بله، سال گذشته برای اعتکاف به حرم مطهر رفته بودم که مکبر نیامد. اذان و مکبری را به من سپردند و افتخار بزرگی بود. پدرم خادم حرم است و یک‌بار نیز همراه او به خوابگاه خادمان رفته بودم و توفیق این را داشتم که آنجا مکبری کنم.

- انگیزه‌ات از حضور فعال در مسجد چیست؟
پدرم از کودکی من را به مسجد می‌برد و حضور در این فضای معنوی به من آرامش می‌داد و می‌دهد. مسجد برای من مثل خانه است و در آن احساس راحتی و آرامش دارم. هرکاری هم بتوانم برای مسجد انجام می‌دهم.

- چه فعالیت‌هایی در مسجد محله‌تان داری؟
برنامه هر شبم این است که قبل از نماز خودم را به مسجدالنبی (ص) برسانم، مکبری کنم و با اتمام نماز به همراه دوستانم کتاب دعا و قرآن را بین نمازگزاران توزیع کنیم. زمانی هم که توزیع بسته‌های معیشتی داریم یا در مسجد مراسم ولادت و عزاداری برپاست، خودم را به مسجد می‌رسانم و در کار‌ها کمک می‌کنم. خوشحالم که وقتم را در مسجد می‌گذرانم و برای رضای خدا کار می‌کنم.

* این گزارش شنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۳ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.